December in Gambia
Door: Ingrid
Blijf op de hoogte en volg Ingrid
02 December 2013 | Gambia, Brikama
De stroom is weer eens uitgevallen…. Dat gebeurt tegenwoordig vaak. Soms een uurtje, veelal een goot gedeelte van de dag. ’s Nachts is de stroom zomaar weer terug en schijnen ineens de lampen of gaat de ventilator aan. Het is wel onhandig, maar de kaarsjes brengen altijd weer sfeer in de avond en ik vind ze gezelliger dan de gewone plafondlichten.
Ik dacht dat het hier altijd warm en zonnig zou zijn. Twee weken geleden echter was het een week bewolkt en heeft het nog enkele keren geregend en was het op één dag echt koud. Iedereen klaagde hier over de kou. Het was erg jammer voor de vrienden van Lisa en Sharon, die hen kwamen opzoeken en weinig zon hebben gezien. Toen ze na een week weer vertrokken, begon de zon weer te schijnen en was het overdag weer lekker warm. ’s Avonds koelt het over het algemeen wat meer af dan eerder. Vaak zijn er heel veel sterren te zien, vooral wanneer de maan niet schijnt. Wel gek dat ik zover bij jullie vandaan zit en toch gewoon dezelfde zon, maan en sterren zie. ’s Avonds bewonder ik nogal eens het hemellichaam onderweg van de College naar onze compound (5 minuten door het veld) of tijdens het watergeven van de plantjes in m’n tuintje in onze compound. 4 weken geleden heb ik pompoenen, zonnebloemen, radijsjes en Afrikaantjes gezaaid. De grond is hier vrij arm aan voedingsstoffen, maar de plantjes groeien toch aardig. De pompoenen lijken aan te slaan. Nu moeten de buitendeuren van de compound dicht blijven voor de geiten die af en toe ongevraagd binnenkomen en de boel kaalvreten. Pas heb ik van een kennis die een tuin in Kartoung heeft, 2 avocado’s gekregen. Hij heeft ze zondags toen wij bij hem op bezoek kwamen, vers van de boom gehaald. Ze waren toen nog knetterhard. Ik heb er één in een plastic zak gedaan en die was met 5 dagen rijp. En heerlijk dat ie was!! Ik houd sowieso van avocado’s, maar om te weten en te zien dat deze uit eigen tuin komen, daar worden ze er alleen maar lekkerder van.
Ik heb pas een student, die ook op het Departement van Community Development werkt (en ik ken van de business training voor vrouwen) geholpen met het uittypen van zijn verslag over extreme armoede in Afrika. Hij doet een studie sociale ontwikkeling van het land en Afrika. Ik had ook nog een ander verslag gelezen. In deze verslagen werd uitgelegd hoe extreme armoede veroorzaakt wordt: droogte, te weinig voedsel, beperkte toegang tot voedselwinning; geen vermogen om aan land te komen om voedsel te verbouwen, bevolkingsgroei en het meest cruciale is de politieke instabiliteit. Zo’n 80% van de bevolking leeft van de landbouw hier. Wat ik zie is dat wanneer er meer verbouwd wordt, ook meer te eten is voor de bevolking en er is hier nog genoeg onontgonnen land voor land- en tuinbouw. Als de bevolking zelf niet het land kan kopen, dan blijft het armoedig. Er liggen hier best kansen om dit land/de mensen te helpen en die worden mede al benut door o.a. Nederlanders en Nederlandse stichtingen. Er zijn hier ook veel individuele initiatieven. Ik krijg nogal eens te horen dat mensen door Nederlanders geholpen zijn een stapje verder te komen met studie of met werk. Ook zijn er veel sociale initiatieven zoals ondersteuning op scholen, health centers en Tanka Tanka, een psychiatrisch ziekenhuis en Second Home, een opvanghuis voor gehandicapte kinderen, (in de laatste twee genoemden lopen 2 van mijn medestudenten stage).
Wat ik in mijn stagepraktijk in de gesprekken nogal eens tegenkom is dat vooral jongeren nietsdoen omdat ze de studie niet hebben kunnen afmaken door geldgebrek (vaak doordat de vader uit de familie is weggevallen) en wanneer ze de studie wel afgerond hebben, geen werk kunnen vinden, waardoor ze hangen/chillen met elkaar. Het ondernemende lijkt er niet in te zitten en als het er wel is, dan is het lastig iets op te zetten zonder geld/middelen. Voor zover het in mijn vermogen ligt, probeer ik hen te bewegen om iets te gaan doen en vertel ik ook van mijn eigen ervaringen van werkloosheid in het verleden en dat ik ook minder leuk (productie)werk heb gedaan en dat je van het ene in het andere kan rollen. Er wordt gauw gedacht dat de toebabs rijk zijn en dat het bij ons in Nederland een paradijs is. Ik kom ook wel ondernemende mensen hier tegen en die écht wat voor hun land willen betekenen. Hier op de compound spreken we er wel ’s over. Ook is er een buurman die pas z’n eigen ICT-bedrijf is begonnen en ook trainingen geeft (en laat geven) in Word en Excel en verdere verdiepende ICT-trainingen. Word en Excel kent men hier nauwelijks. Computers zijn er wel in bedrijven, over het algemeen wel ouder en wanneer de elektriciteit uitvalt, is men ook gelijk onthand en kan men niet verder werken. Dan ligt het bedrijfsleven ook stil.
De stage verder gaat z’n gangetje. Ik zit tegenwoordig vrijdagmiddag 4 uur in de klas van father Gomez bij de lessen Christianity. De studenten zijn zo tussen de 18 en 26 jaar en ik heb te kijken hoe er les wordt gegeven en wat het niveau is, om straks in januari zelf de lessen over de presentie en mijn ervaringen te kunnen geven. Ook zijn we met 4 studenten die 'relatiegerichte' stage lopen en samen met het Gambia College Family Association bezig met het project Positive Reinforcement. Hoewel het al jaren verboden is, is/was er In Gambia een cultuur van slaan en lijfelijke straf naar kinderen. Studenten van Windesheim doen dit project naast de stage. Het project heette eerder corporal punishment, maar dat vonden we zo negatief klinken. Het gaat ook om de positieve benadering. Dit project gaan we door middel van spelletjes en drama bij de kinderen brengen waarin ze zelf kunnen ervaren wat het verschil is tussen een negatieve en een positieve benadering. Op een avond nodigen we de ouders uit om onze ervaringen met hun kinderen te delen en met hen in gesprek te gaan. We zijn pas bij een school geweest in de buurt (meer dan 3000 leerlingen!) en zullen dit in januari gaan doen.
Hartelijke groeten,
Mariama / Ingrid
Ik dacht dat het hier altijd warm en zonnig zou zijn. Twee weken geleden echter was het een week bewolkt en heeft het nog enkele keren geregend en was het op één dag echt koud. Iedereen klaagde hier over de kou. Het was erg jammer voor de vrienden van Lisa en Sharon, die hen kwamen opzoeken en weinig zon hebben gezien. Toen ze na een week weer vertrokken, begon de zon weer te schijnen en was het overdag weer lekker warm. ’s Avonds koelt het over het algemeen wat meer af dan eerder. Vaak zijn er heel veel sterren te zien, vooral wanneer de maan niet schijnt. Wel gek dat ik zover bij jullie vandaan zit en toch gewoon dezelfde zon, maan en sterren zie. ’s Avonds bewonder ik nogal eens het hemellichaam onderweg van de College naar onze compound (5 minuten door het veld) of tijdens het watergeven van de plantjes in m’n tuintje in onze compound. 4 weken geleden heb ik pompoenen, zonnebloemen, radijsjes en Afrikaantjes gezaaid. De grond is hier vrij arm aan voedingsstoffen, maar de plantjes groeien toch aardig. De pompoenen lijken aan te slaan. Nu moeten de buitendeuren van de compound dicht blijven voor de geiten die af en toe ongevraagd binnenkomen en de boel kaalvreten. Pas heb ik van een kennis die een tuin in Kartoung heeft, 2 avocado’s gekregen. Hij heeft ze zondags toen wij bij hem op bezoek kwamen, vers van de boom gehaald. Ze waren toen nog knetterhard. Ik heb er één in een plastic zak gedaan en die was met 5 dagen rijp. En heerlijk dat ie was!! Ik houd sowieso van avocado’s, maar om te weten en te zien dat deze uit eigen tuin komen, daar worden ze er alleen maar lekkerder van.
Ik heb pas een student, die ook op het Departement van Community Development werkt (en ik ken van de business training voor vrouwen) geholpen met het uittypen van zijn verslag over extreme armoede in Afrika. Hij doet een studie sociale ontwikkeling van het land en Afrika. Ik had ook nog een ander verslag gelezen. In deze verslagen werd uitgelegd hoe extreme armoede veroorzaakt wordt: droogte, te weinig voedsel, beperkte toegang tot voedselwinning; geen vermogen om aan land te komen om voedsel te verbouwen, bevolkingsgroei en het meest cruciale is de politieke instabiliteit. Zo’n 80% van de bevolking leeft van de landbouw hier. Wat ik zie is dat wanneer er meer verbouwd wordt, ook meer te eten is voor de bevolking en er is hier nog genoeg onontgonnen land voor land- en tuinbouw. Als de bevolking zelf niet het land kan kopen, dan blijft het armoedig. Er liggen hier best kansen om dit land/de mensen te helpen en die worden mede al benut door o.a. Nederlanders en Nederlandse stichtingen. Er zijn hier ook veel individuele initiatieven. Ik krijg nogal eens te horen dat mensen door Nederlanders geholpen zijn een stapje verder te komen met studie of met werk. Ook zijn er veel sociale initiatieven zoals ondersteuning op scholen, health centers en Tanka Tanka, een psychiatrisch ziekenhuis en Second Home, een opvanghuis voor gehandicapte kinderen, (in de laatste twee genoemden lopen 2 van mijn medestudenten stage).
Wat ik in mijn stagepraktijk in de gesprekken nogal eens tegenkom is dat vooral jongeren nietsdoen omdat ze de studie niet hebben kunnen afmaken door geldgebrek (vaak doordat de vader uit de familie is weggevallen) en wanneer ze de studie wel afgerond hebben, geen werk kunnen vinden, waardoor ze hangen/chillen met elkaar. Het ondernemende lijkt er niet in te zitten en als het er wel is, dan is het lastig iets op te zetten zonder geld/middelen. Voor zover het in mijn vermogen ligt, probeer ik hen te bewegen om iets te gaan doen en vertel ik ook van mijn eigen ervaringen van werkloosheid in het verleden en dat ik ook minder leuk (productie)werk heb gedaan en dat je van het ene in het andere kan rollen. Er wordt gauw gedacht dat de toebabs rijk zijn en dat het bij ons in Nederland een paradijs is. Ik kom ook wel ondernemende mensen hier tegen en die écht wat voor hun land willen betekenen. Hier op de compound spreken we er wel ’s over. Ook is er een buurman die pas z’n eigen ICT-bedrijf is begonnen en ook trainingen geeft (en laat geven) in Word en Excel en verdere verdiepende ICT-trainingen. Word en Excel kent men hier nauwelijks. Computers zijn er wel in bedrijven, over het algemeen wel ouder en wanneer de elektriciteit uitvalt, is men ook gelijk onthand en kan men niet verder werken. Dan ligt het bedrijfsleven ook stil.
De stage verder gaat z’n gangetje. Ik zit tegenwoordig vrijdagmiddag 4 uur in de klas van father Gomez bij de lessen Christianity. De studenten zijn zo tussen de 18 en 26 jaar en ik heb te kijken hoe er les wordt gegeven en wat het niveau is, om straks in januari zelf de lessen over de presentie en mijn ervaringen te kunnen geven. Ook zijn we met 4 studenten die 'relatiegerichte' stage lopen en samen met het Gambia College Family Association bezig met het project Positive Reinforcement. Hoewel het al jaren verboden is, is/was er In Gambia een cultuur van slaan en lijfelijke straf naar kinderen. Studenten van Windesheim doen dit project naast de stage. Het project heette eerder corporal punishment, maar dat vonden we zo negatief klinken. Het gaat ook om de positieve benadering. Dit project gaan we door middel van spelletjes en drama bij de kinderen brengen waarin ze zelf kunnen ervaren wat het verschil is tussen een negatieve en een positieve benadering. Op een avond nodigen we de ouders uit om onze ervaringen met hun kinderen te delen en met hen in gesprek te gaan. We zijn pas bij een school geweest in de buurt (meer dan 3000 leerlingen!) en zullen dit in januari gaan doen.
Hartelijke groeten,
Mariama / Ingrid
-
03 December 2013 - 17:37
Jeanet D:
ha Mariama,
Wel lachen: ik wilde jouw mailtje gaan lezen, bleek de stroom bij mij uitgevallen. Dat lukte dus niet. Toen het weer opgestart was en ik jouw mail opende begon het met :"de stroom is weer eens uitgevallen". Hoe vergelijkbaar, of je nu in Gambia zit of in Nederland. En terwijl ik dit typ gaat'ie PATS weer uit. Ik snap er niets van.
O ja, grappig dat je afrikaantjes hebt gepland. En dat in een Afrikaans land. Beschouwen ze dat niet als discriminatie? Vergelijkbaar met onze zwart- pieten-discussie?
Leuk om je belevenissen weer te lezen. Een goede decembermaand gewenst! Liefs, Jeanet -
05 December 2013 - 15:10
Roelof Lom:
Hoi Ingrid.
Ik heb je verslag weer met interesse gelezen. Het is soms wel frustrerend denk ik dat in een land als Gambia bestaande structuren zo moeizaam zijn te beïnvloeden. Mooi dat je inmiddels toch ook in gesprek bent met jongeren en ze confronteert met je eigen levenservaringen.
Het is 5 december-Sinterklaas, en een zeer stormachtige middag, nu al bijna donker!!
De Advents kaarsen zijn afgelopen zondag weer aangestoken in de kerk en in deze periode is het centrale thema : sterke vrouwen uit de Bijbel.
Grietje en ik wensen je daar een goede decembermaand en fijne Kerstdagen toe,
vriendelijke groet,
Roelof B. -
06 December 2013 - 17:57
Fenny:
Hoi Mariama / Ingrid,
Leuk weer van je belevenissen te lezen! En wat gaat de tijd alweer snel. Geniet van je tijd in Gambia, zo te lezen verveel je je geen moment. Hartelijke groeten uit een koud en winderig IJsselmuiden,
Liefs,
Fenny
-
08 December 2013 - 14:49
Tom:
he Ingrid,
leuk om je verslag weer te lezen, dus in Afrika kan het ook wel koud zijn maar ik neem aan dat het er nog niet sneeuwt. We hebben de Sint weer naar huis gestuurd en een verse kerstboom opgetuigd
op naar de kerst. ben benieuwd hoe ze bij jullie kerst vieren. nog veel plezier
groetjes Tom -
08 December 2013 - 18:57
Annet Van Maastricht:
Hoi Ingrid,
Wat leuk om jouw belevenissen te lezen, en dat zijn er nogal wat.
Wat een ervaringen ( en frustaties ) we wensen je nog een hele goede en fijne tijd daar toe.
En goede en inspirerende kerstdagen , Ben benieuwd hoe dat daar gaat.
groeten van Jan en Annet van Maastricht -
11 Januari 2014 - 22:05
Berend En Selma Houde:
Lieve Ingrid, heb je ons ander berichtje op Anneke's mail gehad? Wij vonden het heel interessant om te lezen hoe extreme armoede in Afrika komt.Ik heb er ook aantekeningen van gemaakt. Het zou denk ik heel fijn zijn als mensen stukjes land voor arme mensen kopen, zodat ze toch aan voedsel kunnen komen. Maar ze moeten dan ook geholpen worden met zaaigoed denk ik. Dit zou prachtig zijn als dit gebeurde!
Wij vinden het ook heel mooi dat jullie bezig zijn met mentaliteitsverandering wat betreft lichamelijke straffen.
Mensen die dit doen, zijn ook zelf weer vaak zo opgevoed, helaas. Als jij zo praat met de jongeren die rondhangen, ben je ook bezig met bemoediging en anders leren denken, heel goed hoor! Het is moeilijk voor mensen in moeilijkheden om uitzicht te zien... Uitzicht die ik hen zo gun.
Ik heb niet zo goed begrepen wat voor lessen jij hoopt te geven. Geef jij die lessen dan in plaats van broeder Gomez?
Dan hopen we nu jouw volgende brief te gaan lezen. Sjonge, jij schrijft op een hele goede manier!
Veel liefs van ons beiden.
p.s. Berend laat weten dat zijn fiets vraagt waar jouw fiets blijft... Zin in een fietstocht. Jij ook?
Of blijf je in het toch wel warme Gambia?
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
